De mis bij de grot

In de koelte van de vroege ochtend sta je bij De grot. Zeven uur, wat een tijd! Het lijkt de dienst wel. Links en rechts collega’s en oud-collega’s in uniform. Niet alleen maar, want er zijn ook zat begeleiders, partners en (oud-)burgerambtenaren van Defensie.

Je hebt er al een kleine mars door het stadje op zitten. Muziek voorop. De vlaggen. Daar achteraan de vlag- en opperofficieren, waarvan een aantal ook ‘vaste klant’ zijn. De speciale genodigden. De rest van de pelgrims. Maar in feite is deelname aan de opmars naar de grot in formatie een individuele vrije keuze. Tijdens deze reis zijn de deelnemers van hoog tot laag misschien een beetje functionaris, maar in hoofdzaak zijn we er toch gewoon allemaal als mens. De meesten maken de reis als ‘gelovigen’, maar zelfs het geloven is niet verplicht. Al gaat de mis bij de grot de meesten niet in de koude kleren zitten. Want dit is toch maar mooi wel dé plek waar het wonder zich heeft voltrokken. Precies hier is de heilige Maagd verschenen aan de jonge Bernadette Soubirous. Hier is het verhaal van Lourdes ooit begonnen. En hier beginnen wij ook. Op deze plek ‘waar hemel en aarde elkaar hebben geraakt’.